Wat voor type is Mariël?
“Een bloedfanatieke vrouw die het gewend is om dingen naar haar hand te zetten en alles voor iedereen te regelen. Daarbij gaat ze als een olifant door een porseleinkast. Als ze hoort dat haar zoon autisme heeft, stort ze zich op hem om hem te veranderen. Daarbij vervreemdt de moeder ook van haar dochter, omdat ze zich helemaal verliest in haar zoontje. Maar gaandeweg leert ze haar kind te accepteren en dingen los te laten. Het is een ontzettend leuke rol, omdat Mariël allerlei dingen doet waarvan ze later misschien spijt krijgt. Zoals naar instanties gaan en mensen schofferen. Het is erg vermakelijk om iemand te spelen die telkens te ver gaat.”
Lijk jij op haar?
“Ik herken in haar erg de liefde die ze heeft voor haar kinderen. Daarbij hoort dat het ene kind soms meer aandacht vraagt en je de neiging hebt de ander wat te verwaarlozen, en soms andersom. Ook haar geworstel herken ik. De ene dag dit denken, de andere dag dat. Dat is best lastig. Maar ik zou in mijn gedrag wel wat eerder stoppen dan Mariël, zij is echt een doordrammer.”
Hoe bereidde je je voor op het thema autisme?
“Ik wist er al het een en ander van. Het thema ligt me na aan het hart. Mensen met autisme fascineren mij in al hun sociale onaangepastheid en authenticiteit. Ik denk dat de wereld ongelofelijk stom zou zijn zonder hen. En net als er zoveel verschillende mensen zijn, komen mensen met autisme ook in alle soorten en maten. We begrijpen vaak weinig van elkaar. Maar in de verwondering over wat er in de ander omgaat ligt de sleutel tot ongelofelijk veel creativiteit, humor en toenadering.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 38. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier
Tekst: Carlijn Schepers