De droom van Kjeld Nuis kwam uit, toen hij in februari olympisch goud pakte op de 1000 en 1500 meter, de afstanden waarop hij een jaar eerder al wereldkampioen werd. De belangrijkste schaatsprijzen heeft hij nu gewonnen. Toch is zijn honger naar succes nog niet gestild. “Ik krijg vaak de vraag of ik nog wel iets heb om voor te rijden, maar ik heb zeker een enorme drive. Daarom ben ik na het vorige seizoen ook meteen doorgegaan. Ik wil mijn goede vorm zo lang mogelijk vasthouden. Gelukkig heb ik een goede zomer gedraaid en geen last gehad van ziektes of blessures. Van een postolympische dip is dus absoluut een sprake. Integendeel, over het ijs vliegen is het lekkerste gevoel dat er is. Daar geniet ik nog elke dag van.”
Thrillseeker
Over het ijs vliegen nam Nuis bijna letterlijk, toen hij na afloop van het vorige seizoen een bijzondere uitdaging aanging. In Zweeds Lap- land ontdekte hij hoe snel hij kan schaatsen onder ideale omstandig- heden. Achter een auto met windscherm reed hij 1500 meter op een stuk natuurijs zonder bochten. Nuis haalde een snelheid van 93 kilo- meter per uur. “Dat was echt een supervette ervaring. Ik ben wel een beetje een thrillseeker, denk ik. Ik houd ervan mijn grenzen op te zoeken. Mijn coach was er waarschijnlijk niet al te blij mee, maar het ging goed. Stiekem hoop ik dat ik ooit nog eens de kans krijg en dan over die 100 kilometer per uur kan knallen.”
Drijvende kracht
Het is duidelijk dat Nuis goed in zijn vel zit. Dat is weleens anders geweest. Vaak ging het op beslissende momenten net mis. “Ik moet nog steeds opletten dat ik niet te veel ga nadenken tijdens een wedstrijd. Gelukkig gaat het de laatste jaren wel steeds beter.” Ook in zijn privéleven heeft hij de rust gevonden, dankzij vriendin Jill en zoontje Jax. “Jill en ik zijn een goed team. Onze situatie is best apart. Ik ben heel veel weg voor mijn sport en zij is dan thuis de drijvende kracht. Maar als ik er ben, voeden we echt met z’n tweeën die kleine op. Het gaat hartstikke goed met hem, daar ben ik wel trots op.”