Kreeg je klassieke muziek met de paplepel ingegoten?
“Mijn ouders luisterden niet naar Hilversum 3 of Sky Radio, maar naar Radio 4. Ik hoorde dus veel klassieke muziek, maar het was niet zo dat we gesprekken hadden over Chopin of Mozart. Het was er gewoon, net als de platen van Kate Bush en Elvis Presley. De liefde voor klassieke muziek heb ik me als tiener echt zelf eigen gemaakt. Als ik op zaterdag in een strandtent in Scheveningen had gewerkt, rekende ik aan het eind van de dag uit hoeveel cd’s ik daarvan kon kopen. Ik denk dat ik er tot mijn dertigste zo’n 20.000 euro aan heb uitgegeven. Dat leek me toen een goede investering, want ik was ervan overtuigd dat de cd nooit zou verdwijnen. Nou, dat liep anders. Ze liggen nu bij mijn moeder in Den Haag op zolder, ik kan er nog geen afstand van doen.”
Wat heb jij met het werk van Wagner?
“Zijn muziek is als alcohol, het is voor de meeste mensen moeilijk om het bij één glaasje te houden. Wagner was de eerste componist die klassieke muziek voor een breed publiek toegankelijk maakte. Tot die tijd werden klassieke concerten alleen gegeven op feesten in koningshuizen, waar het meer als achtergrondmuziek diende. Wagner bouwde een theater waar alles donker was en je alleen een groot lichtvlak zag. Zijn muziek kwam daardoor keihard binnen. Ook de opbouw van zijn werk was vernieuwend. Hij bouwde melodieën in waardoor je voelt: dit is de held. Of, nu komt het gevaar. Als je naar James Bond gaat, weet je door de muziek wanneer er iets spannends gaat gebeuren. Dat is echt een uitvinding van Wagner.”
Je series over klassieke muziek bereiken een minder groot publiek dan je RTL-programma’s. Waarom vind je het belangrijk om hier tijd in te steken?
“Ik maak deze serie met heel veel plezier, maar ook omdat ik vind dat het moet. Klassieke muziek verdient meer enthousiaste jongeren in het publiek. Daar wil ik wat aan doen. De gemiddelde leeftijd van mijn kijkers is 55, maar er zitten ook altijd een paar duizend jongeren tussen. Ik hoop dat ze de volgende keer als ze Wagner horen bijvoorbeeld denken aan die keer dat hij uit Parijs verjaagd werd. Als je je verdiept in muziek, gaat het leven en kun je ervan genieten. Wat ik doe, is misschien een druppel op een gloeiende plaat, maar altijd beter dan niets.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 10. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier.
Tekst: Elselien van Dieren