Hoe was dit programma om te maken?
“Simon & Garfunkel zijn de muzikale voorbeelden van Nick en Simon. Zij zijn fan, ik niet. Dat geef ik eerlijk toe. Ik vind het prachtige muziek, maar ik ben er niet mee opgegroeid. Desondanks is het fantastisch om met twee vrienden op reis te gaan en zoiets te maken. En ik denk dat onze drie-eenheid werkt. Nick en Simon samen zou een soort zelfbevlekking worden. Zo van: wij zijn fans en maken een docu over onze idolen. Ik zorg voor het tegengeluid. Door af en toe een ontnuchterende opmerking te maken, maar ook door de vragen te stellen die een niet-fan heeft. Zo wordt het toegankelijk voor alle kijkers. Verder ben ik iets meer op de achtergrond. Nick en Simon nemen het project uiteraard heel serieus. Alleen er moet ook gelachen worden. Ik zorg graag voor die balans.”
Wat is je erg bijgebleven van de reis?
“Nick & Simon gingen optreden bij The Bitter End, een bekende tent in New York waar Simon & Garfunkel zelf ook speelden. Voor hen trad een twaalfkoppige band op met blazers, meerdere drumstellen, keyboards. Na al dat geweld zouden zij komen, om met één gitaar ‘Bridge over troubled water’ te spelen. Ik hield mijn hart vast, maar het was geweldig. Waar we ook zijn, als die jongens hun smoel opentrekken is de tent stil. Ook nu. Ik ben dan zo trots op ze, ook al heb ik het al duizend keer gezien.”
Smaakt dit format naar meer?
“Misschien nemen we volgend jaar wel Abba als thema en zijn de rollen dan omgedraaid. Ik zeg gekscherend Abba, omdat ik daar fan van ben, maar stiekem dacht ik daar al wel over na. Het format – dat je ziet hoe wij een documentaire over onze helden maken – lijkt ons in ieder geval erg leuk. Maar eerst kijken of het aanslaat. Dan is het zeker iets wat ik vaker zou willen doen.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 21. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier
Tekst: Carlijn Schepers