Peter Pannekoek: ‘Het was een intens, heftig jaar’
Na 2021 is dit jaar de tweede keer dat Peter Pannekoek de oudejaarsconference mag doen. Daar is hij trots op. ‘Ik vind het een voorrecht om deel uit te maken van deze traditie.’
Wat heb je geleerd van je eerste oudejaarsconference, in 2021?
“Dat het geen enkel nut heeft hem een naam geven! Die show had de titel ‘Nieuw bloed’, maar iedereen noemde hem gewoon ‘de oudejaarsconference’. En dat het tot september duurt om te weten wat voor jaar het is. Dan pas zit je er diep genoeg in. Wat ik ook heb geleerd, is dat je politiek nieuws pas in december op waarde kunt schatten, dan weet je wat beklijft. Het was bijvoorbeeld een maand geleden nog groot nieuws dat informateur Hans Wijers was opgestapt, maar dat is inmiddels alweer weggezakt. Voor veel mensen voelt het nieuws uit december bepalend, omdat dat vers in hun geheugen ligt. Daar moet ik ook weer een beetje mee uitkijken: het is een oudejaarsconference, geen decemberconference.”
Was 2025 vanuit oudejaarsconference-oogpunt een goed jaar?
“Er gebeurde hartstikke veel in de wereld. Het was een intens, heftig jaar. Over de oorlog in Oekraïne zijn mensen redelijk eensgezind, maar de Gazaoorlog is een lastig onderwerp. Mensen die het opnemen voor de ene partij worden er meteen van beschuldigd dat ze de ander het liefst zouden uitroeien. Daar zit een totaal krankzinnige hoogspanning op. Het is dat ik de oudejaarsconference doe, anders had ik de krant ook wel eens weggelegd.”
Merk je bij de try-outs welk nieuws niet werkt?
“Donald Trump is een zwart gat voor komedie. Die man is zo extreem, hij is zijn eigen parodie. Als ik vorig jaar had gezegd: ‘Wat gaat Trump proberen… Groenland kopen?’ was dat een grappige overdrijving geweest, maar afgelopen jaar heeft hij écht geprobeerd Groenland te kopen. Mensen zijn sowieso murw gebeukt door bizar nieuws. Neem de voortvluchtige crimineel Bolle Jos, die een relatie én een kind heeft met de dochter van de president van Sierra Leone. Als ik dat vertel, zie ik mensen kijken: ‘O ja, wat een raar verhaal eigenlijk’. Er gebeurt zoveel raars, dat het niet meer als raar binnenkomt.”
Sta je op de schouders van oudejaarsconference-giganten als Wim Kan, Freek de Jonge en Youp van ’t Hek?
“Ik sta niet zozeer op hun schouders; ik voel het gewicht van een geweldige en prachtige traditie óp mijn schouders. In Nederland hebben we niet zoveel tradities. De molens zijn bijna verdwenen, we dragen geen klompen meer… Maar als een van de weinige landen ter wereld hebben wij een oudejaarsconference. Waarbij we op de bank zitten, de televisie aanzetten en kijken naar iemand die op humoristische manier het voorbije jaar doorneemt. Vervolgens gaan we fris een nieuw jaar in, als een culturele nieuwjaarduik. Ik vind het een voorrecht om deel uit te maken van die traditie.”