‘Nieuwsuur’-presentatrice Mariëlle Tweebeeke leeft extra op in verkiezingstijd. Ze zorgt ervoor dat ze altijd neutraal blijft en maakt de feiten leidend. Privé kiest ze voor bewust leven en het vieren van bijzondere momenten.
“Het politieke gesprek is absoluut mijn favoriet. De lijsttrekkers van de grootste partijen komen bij ons langs en we voeren een-op-eengesprekken met hen. Daar kijk ik altijd erg naar uit. Ik vind het goed en leuk dat we in de aanloop naar de verkiezingen steeds een hele uitzending wijden aan één partij en lijsttrekker en daar diepgravend onderzoek naar doen. Dat doen we sinds 2017. Destijds was dat revolutionair: tv-debatten waren toen de norm en een uitzending draaide nooit om één lijsttrekker.”
“Het is onze taak kijkers zo breed mogelijk te informeren, zodat ze zelf hun oordeel kunnen vellen. Daarbij leggen we de nadruk op thema’s die nu in Nederland spelen, zoals woningbouw en migratie. Ik doe de interviews om en om met Jeroen Wollaars. We putten daarbij niet alleen uit verkiezingsprogramma’s, maar kijken ook naar wat iemand de afgelopen periode heeft gezegd en gedaan. We kiezen voor inhoudelijke analyse en feiten. Daarnaast hopen we ook dat er aan tafel iets bijzonders gebeurt. Het doel is niet om een politicus uit de tent te lokken, maar het is wel interessant om te zien hoe iemand reageert op een onverwachte vraag. Dat willen kiezers ook weten: hoe is iemand echt? Uiteindelijk stemmen mensen toch op wie ze het meest vertrouwen.”
“Natuurlijk vind ik als privépersoon van alles. Nieuwsuur heeft de wettelijke opdracht neutraal te zijn, daar hecht ik veel waarde aan. Dat betekent niet dat ik geen betrokkenheid voel. Integendeel: ik ben dit werk juist gaan doen vanuit mijn betrokkenheid. Ik vind het interessant om na te denken over hoe je een maatschappij inricht en welke dilemma’s daarbij horen. Mijn passie voor mijn werk zit hem niet in het verkondigen van mijn mening, maar in het feit dat ik in de bevoorrechte positie ben om namens de kijker te vragen waarom iemand iets vindt. Hoe komt iemand tot bepaalde keuzes?”
Tekst: Ernest Marx