In ‘Een jaar in de Alpen’ trekt Carrie ten Napel door haar favoriete bergketen. Ze spreekt bewoners over verleden, heden en toekomst van het machtige, maar ook kwetsbare gebied.
“Omdat ik van de Alpen houd, wil ik mensen attenderen op de gevaren die het gebied bedreigen, zoals klimaatverandering. In de eerste aflevering ben ik in Monaco. De Alpen liggen hier dicht bij zee. Omdat de temperatuur van het water stijgt, botst de warme zeelucht met de koude berglucht. Dat zorgt voor heftige stormen. In oktober 2020 heeft storm Alex meerdere bergdorpen compleet verwoest. En de bewoners weten dat er nog meer stormen zullen komen, en dat die alleen maar heftiger zullen worden.”
“Ik denk dat de problemen zo veelomvattend zijn dat er niet met één oplossing is. Ikzelf ben ook geen Greta Thunberg, geen klimaatactivist die op de snelweg gaat zitten; ik ben gewoon iemand die van de Alpen houdt. Ik hoop dat deze serie kijkers bewust maakt van hoe prachtig het gebied is, en dat de Alpen echt iets zijn dat we willen behouden. We mogen, nee, moeten ervan genieten. En we moeten er zuinig op zijn.”
“Papa (sportcommentator Evert ten Napel, red.) was vanaf de jaren 80 de verslaggever van het traditionele Nieuwjaarsspringen in Garmisch-Partenkirchen. Hij wilde zijn gezin niet missen, dus met Kerst en oud en nieuw gingen we met zijn allen op vakantie naar Oostenrijk. We verbleven in Ehrwald, net over de grens. De liefde die daar is ontstaan, is nooit weggegaan. Ik was vier jaar oud toen ik voor het eerst in de Alpen kwam: te jong om het goed onder woorden te kunnen brengen. Als ik er nu kom, voelt dat als thuiskomen. Ik vind het er adembenemend prachtig. De stress valt direct van me af.”
Tekst: Jeroen Keijzer