Je ontving al ruim vijftig mensen in jouw zaak, en velen bleken aardig openhartig. Hoe verklaar jij het succes van ‘De geknipte gast’?
“Ik krijg de ruimte voor een langer interview: er zijn geen andere gasten of onderwerpen. Hierdoor ontstaat een intense en gelaagde conversatie. De kapperszaak heeft bovendien een intieme en persoonlijke sfeer, als kijker heb je haast het gevoel dat je erbij zit. De gast voelt zich er makkelijk thuis en is tegelijk een beetje geïmponeerd door die mooie zaak en alle spiegels.”
Ga je de gasten ooit weer knippen?
“Nee, waarschijnlijk niet. Vanwege de armoede bij ons thuis had ik mezelf als kind aangeleerd hoe je mensen knipt. In de eerste negen afleveringen zette ik die vaardigheid nog in. Het gaf een andere dynamiek, waarin meer ruimte was voor humor. Vanwege corona zijn we daarmee gestopt en tegenover elkaar gaan zitten. Dat bevalt zodanig goed, dat we het zo blijven doen.”
Heb je zelf ook een andere rol dan in ‘Sterren op het doek’ en ‘Onze man in Deventer’?
“De geknipte gast drijft puur op het interview. Bij Sterren op het doek kijken ook veel mensen vanwege de kunst of om de bekende Nederlander te zien. In mijn radioprogramma Onze man in Deventer voer ik ook langere gesprekken. Dat is nog net iets spannender omdat het live is.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 4. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier.
Tekst: Wieger Favier