In aflevering 1 wordt meteen duidelijk wie de saboteurs zijn. Ben jij daar eentje van?
“Dat ga ik natuurlijk nog niet zeggen. Wij weten het zelf vooraf trouwens ook niet. Pas als presentator Tijl Beckand in de eerste aflevering aan de ronde tafel een hand op je schouder legt, weet je dat jij een van de verraders bent die de boel moeten gaan saboteren.”
Waarom wilde je hieraan meedoen?
“Ik vind het leuk om in groepen te opereren, ik houd van groepsdynamiek. Ik hoop altijd dat ik dan een bijdrage kan leveren aan de gezelligheid. Zeker op mijn leeftijd ben ik altijd een soort moederfiguur. Ik probeer dan ‘mijn kinderen’ te troosten als dat nodig is. Het samenzijn tijdens De verraders is erg intens. We starten met achttien kandidaten en je hebt vanaf het begin een band met elkaar. Je moet ook je telefoon inleveren en ziet en spreekt alleen elkaar. Er is geen enkele afleiding, je bent vanaf moment één alleen met het spel bezig.”
Hoe heb je je voorbereid?
“Dat is lastig. Je bedenkt van tevoren: oké, wat ga ik doen als ik verrader ben en wat als ik getrouwe ben? Maar zodra je daar zit kun je het allemaal overboord gooien. Wat daar ontstaat aan groepsdynamiek, dat verzin je niet! Het rondetafelmoment is het hoogtepunt van elke aflevering. Daar worden mensen weggestemd. Er zijn volop verdachtmakingen, mensen voelen zich aangevallen, sommigen gaan huilen. Iedereen wordt echt onaardig en emotioneel, het is bizar. Het grappige is dat ik zelf redelijk nuchter ben. Ik vond het allemaal onzin dat in het eerste seizoen iedereen zo aan het huilen was, maar uiteindelijk ben ik ook voor de bijl gegaan.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 13. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier.
Tekst: Enest Marx