Bevalt het om nu eens een programma bij de VPRO te presenteren?
“Zeker, hoewel mijn rol echt marginaal is. Deze serie heeft een licht absurdistische ondertoon. Ze halen me letterlijk uit de koelkast, dan mag ik wat vertellen over onderwerpen als Eurodance, over het straatleven, erotiek, het ontstaan van de gabberscene, maar ook serieuze onderwerpen als de Bosnische oorlog. Grappig genoeg was mijn allereerste tv-optreden 45 jaar geleden ook bij de VPRO, in Van Oekel’s discohoek. Zo kan het leven dus lopen.”
Hoe waren de jaren 90 voor u persoonlijk?
“Krankzinnig druk. We hadden voor de Soudmixshow alleen al 250 voorrondes waar ik bij moest zijn. De Playbackshow, de Mini playbackshow, de Surpriseshow, hoppakee, ook nog even 45 opnames van Wie is wie er achteraan. Ik heb genoten, maar het was buffelen geblazen. Ik was in die tijd een soort testbeeld, niet van de buis te slaan. Het gewone leven is daardoor wel een beetje langs me heen gegaan.”
Heeft u nog nieuwe plannen?
“Volgend jaar komt er de bioscoopfilm over een gezochte crimineel die zijn gezicht laat verbouwen. Zijn vriendin vindt Michiel Huisman een hunk, maar de chirurg trekt per vergissing mijn hoofd uit de kaartenbak. Hilarisch. Eigenlijk zou Waar is dat feestje van SBS, waarin ik allerlei feesten bezoek, ook nog lopen. Maar ja, corona hè? Die beelden zijn achteraf gezien trouwens tenenkrommend: volgepakte feesttenten, hossende mensen. De kassière in de supermarkt, die niet wist dat het programma eerder was opgenomen, zei nog: ‘Als ú geen corona krijgt, weet ik het niet.’”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 43. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier
Tekst: Tijgerbloedteksten