Een aandoenlijk tafereeltje in ‘huize Grace’: zoontje Thony knuffelt uitgebreid zijn moeder als hij op het punt staat om met zijn vriendjes af te spreken. Als hij weg is, zegt Glennis lachend: “Hij is lief en heel grappig. Ik ben dol op hem.” En dan serieus: “Na de zomer gaat hij naar de middelbare school. Daar zie ik enorm tegenop, want ik weet niet of hij er klaar voor is. Hij dénkt van wel, maar hij is ook nog best speels. Van mij had hij nog wel een jaar op de basisschool mogen blijven. Nu sluit hij een fase af, wordt hij echt een jongen en moet ik hem langzaam loslaten. Dat vind ik moeilijk, want hij is pas elf.”
Door haar onregelmatige artiestenbestaan kan Glennis, die niet meer samen is met Thony’s vader, er niet altijd voor haar zoon zijn. “Als ik hem vanwege een optreden in het buitenland een paar dagen niet zie, voel ik me daar enorm schuldig over. Ook dat is een kwestie van loslaten. Gelukkig heb ik een heel blij en tevreden kind dat nooit zeurt en de situatie begrijpt. Ik praat er ook veel met hem over, zodat hij weet waar hij aan toe is. Bovendien laat ik hem niet bij vreemden achter. Zijn vaste oppas is een goede vriendin van mij. Daarnaast heeft hij natuurlijk een vader en grootouders.”
Glennis Grace, de toegewijde moeder. Sommige mensen kunnen het zich misschien moeilijk voorstellen. De in de Jordaan opgegroeide zangeres staat, zoals ze het zelf zegt, bekend als een ‘banjer’. Jordanees voor kreng of boefje. “Jordanezen zijn nogal recht voor hun raap. Ik geef toe dat ik best fel kan zijn. Ik zeg gewoon waar het op staat. Niet iedereen kan daar even goed mee omgaan.”
En dan word je gevraagd voor de rol van Maria in ‘The Passion’…
“Dat was een verrassing, ja. Ik moest ook hard lachen; ik als Maria? Toen ik hoorde dat het in Amsterdam plaatsvindt, snapte ik dat ze bij mij uitkwamen. Ik vind het ook wel een eer, want het is een indrukwekkend evenement waar miljoenen mensen naar kijken.”
Hoe ga je Maria vertolken?
“Ik zoek naar wat we gemeen hebben: het moederschap. Alles wat ik ervaar met mijn eigen kind – de zorgen, de angsten, het leren loslaten – neem ik mee. Maria’s zoon werd gekruisigd, daar kan ik me niets bij voorstellen. Maar ik kan me wel voorstellen hoe bang je bent als moeder wanneer je kind iets naars overkomt. Daarbij helpt het natuurlijk dat ik straks een outfit draag. Op het moment dat ik die sobere jurk draag, voel ik me al heel erg Maria.”
Dit artikel komt uit Mikro Gids 12. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier.
The Passion is op donderdag 29 maart om 20.35 uur te zien op NPO 1.
Tekst: Vanessa Vunderink