Is de opzet van het programma hetzelfde als in de vorige seizoenen?
“In grote lijnen wel. Brownie Dutch is weer mijn vaste sidekick, we ontvangen steeds andere gastrappers die met de artiesten werken. Het verschil is dat ik nu al in het begin van het programma op bezoek ga bij de artiest om zijn of haar levensverhaal op te tekenen. De artiesten zijn trouwens ook wat jonger. Het is een diverse groep, van Wolter Kroes en Edsilia Rombley tot Syb van der Ploeg.”
Waarom moesten we vier jaar wachten op deze nieuwe reeks?
“Soms is het goed iets even een pauze te geven. Elk jaar werd ik er weer voor gevraagd. Maar ik zit in The voice, Holland’s got talent, We want more, andere tv-optredens, het theater… mijn agenda zat gewoon te vol.”
Wat maakt dit programma voor jou zo bijzonder?
“De kwetsbaarheid van de artiesten die hun levensverhalen durven te vertellen. Het is intiem, ook omdat ze een op een voor elkaar optreden. De muziek verbindt, het slaat bruggen, je ontdekt dat mensen die op het oog erg verschillen toch veel delen. Artistieke meningsverschillen komen ook voor. Verbinding maken is nog boeiender als je van tevoren denkt: die vinden elkaar nooit. Als het toch lukt, heb je écht wat overwonnen. Het mooie is ook dat een tekst zo’n totaal andere betekenis krijgt als iemand anders die zich eigen maakt. Het nummer wordt letterlijk nieuw leven ingeblazen.”
Het hele interview leest u in Mikro Gids 44. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? Abonnee worden kan hier
Tekst: Tijgerbloedteksten